Στην επιστήμη της εγκληματολογίας οι επαναλαμβανόμενες συμπτώσεις αξιολογούνται ως στοιχεία κινδύνου που χρήζουν, ειδικής και σε βάθος, μελέτης.
Στην περίπτωση του Δημήτρη Γρηγοριάδη, που μέσω του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Ρόδου προσπάθησε πολύ πρόσφατα, εντελώς ανεύθυνα και ανεπιτυχώς, να παραπληροφορήσει ως προς το Φράγμα Γαδουρά, δεν χρειάζονται γνώσεις εγκληματολογίας, αφού μπορεί και κάποιος που δεν έχει ειδικές γνώσεις να παρατηρήσει εύκολα και γρήγορα την σκοπιμότητα και τον δόλο με τον οποίο λειτουργεί ως προς το θέμα για το οποίο συνεχίζει να παραπληροφορεί. Αυτή την φορά αφήνοντας στην άκρη τον Σύλλογο Προστασίας Περιβάλλοντος Ρόδου, μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ξεπέρασε και τον εαυτό του και τα όρια της παραπληροφόρησης και προχώρησε στην εν γνώση του συκοφάντηση.
Η αυτοπροβαλλόμενη αυθεντία του Δημήτρη Γρηγοριάδη, ως προς τα φράγματα και τα θέματα ύδρευσης από αυτά, τον οδήγησε στην θεωρία ότι η λειτουργία του Φράγματος Γαδουρά θα οδηγήσει σε αύξηση της τιμής του νερού. Χρησιμοποιεί δε, για να επιτύχει τον στόχο του, και το κάνει ομολογουμένως με ιδιαίτερη τέχνη, στοιχεία και νούμερα που αντλεί από την σχετική σύμβαση συνεργασίας μεταξύ ΔΕΥΑΡ, Δήμου Ρόδου και Περιφέρειας Ν. Αιγαίου που δημοσιοποιήθηκε.
Χρησιμοποιεί όμως ο Δημήτηρς Γρηγοριάδης όλα τα στοιχεία και τα παρουσιάζει αναλυτικά και αντικειμενικά ; ΟΧΙ βέβαια!
Στην σχετική σύμβαση συνεργασίας μεταξύ ΔΕΥΑΡ, Δήμου Ρόδου και Περιφέρειας Ν. Αιγαίου υπάρχει (στο άρθρο 1 αυτής) η ρητή αναφορά ανάμεσα στις επιδιώξεις και σκοπούς της ανωτέρω συμφωνίας είναι και “η διατήρηση του τελικού κόστους του πόσιμου νερού από την ΔΕΥΑΡ προς τον τελικό καταναλωτή σε χαμηλά ή και μειωμένα επίπεδα κόστους σε σχέση με τα ισχύοντα σήμερα”.
Το παρουσιάζει αυτό το μέρος της σχετικής συμφωνίας ο Δημήτρης Γρηγοριάδης ; ΟΧΙ βέβαια! Δεν τον εξυπηρετεί καθόλου αφού διαψεύδει πλήρως τους ισχυρισμούς του.
Παρουσιάζει ο Δημήτρης Γρηγοριάδης τα στοιχεία του κόστους από τα κείμενα που υποτίθεται ότι μελετά ; ΟΧΙ βέβαια, γιατί αν το έκανε αυτό θα έφτανε πολύ γρήγορα και μια πολύ απλή διαίρεση στο ονομαστικό κόστος ανά κυβικό μέτρο νερού αυτής της σύμβασης. Θα μπορούσε δηλαδή να αφαιρέσει από ετήσιο τίμημα των 1.840.000, 00 ευρώ το ΦΠΑ (αφού αυτό ως γνωστό δεν είναι στοιχείο κόστους) και διαιρώντας το με την μέγιστη ικανότητα του έργου, που είναι 21.900.000 κυβικά μέτρα ετησίως, θα έβγαζε το ονομαστικό κόστος αυτής της σύμβασης που είναι 0,067 ευρώ ανά κυβικό μέτρο πόσιμου νερού.
Την έκανε αυτή την διαίρεση ο Δημήτρης Γρηγοριάδης ; ΟΧΙ βέβαια, δεν τον εξυπηρετεί στους σκοπούς του.
Αυτή είναι η μόνη αλήθεια που κανένας Γρηγοριάδης δεν μπορεί να αποκρύψει όσο ύπουλα και να λειτουργήσει.
Το έργο μπορεί να δώσει πόσιμο νερό με ονομαστικό κόστος 0,067 ευρώ/κυβικό μέτρο πόσιμου νερού.
Στην τιμή αυτή συμπεριλαμβάνεται η συντήρηση του έργου, η διύλιση του νερού, όλα τα χημικά που απαιτούνται, όλα τα ανταλλακτικά της συνήθους συντήρησης και η μεταφορά του και παράδοση στις δεξαμενές της ΔΕΥΑΡ.
Ο “κιτρινισμός” και η εκστρατεία παραπληροφόρησης από τον Δημήτρη Γρηγοριάδη, τον εκθέτει και σε ότι αφορά τους σκοπούς του αλλά και σε οτι έχει να κάνει με την ηθική με την οποία ασκεί την όποια δράση του.